Xendi een hele lieve en soms stront eigen-wijze hond ( wat ik ook kan zijn en daardoor soms botsingen met mezelf veroorzaakte 🤪) heeft hier zes weken gelogeerd. Het waren intense èn ontspannen weken.
Waar ik het meest van onder de indruk ben gebleven is de volgende ervaring......
Ik ging languit op het gras liggen, waarom weet ik niet meer. Het was een mooie zonnige dag. Xendi kwam bij me liggen, ze was toen nog niet vast gelegd aan de lijn. Nadat ze twee keer haar neus achterna was gegaan en verdwenen was, durfde ik haar niet meer los te laten. Helemaal toen ik hoorde dat ze over een drukke weg liep.....
Oké terug naar het moment dat ik op het gras ging liggen. Xendi kwam er bij, maar ging op mijn voeten liggen...... Ik voelde dat er iets in me gebeurde, lag ineens te schudden en begon te huilen. Vervolgens kwam ze tegen me aan liggen. Nadat de tranen wat waren gestopt, begon ze wat speels te doen. Het was alsof ze wilde zeggen: "Oké nu is het speeltijd." Vervolgens liggen we te rollebollen met elkaar en in een flits realiseerde ik me dat ik de intimiteit met een dier vreselijk gemist heb...... Dit heb ik gemist, flitste door me heen.
Met diverse katten heb ik de intimiteit ervaren. Met name de laatste kat die in mijn leven was gekomen.
Poozje was voor mijn gevoel en qua karakter een kruising tussen een hond en een kat. Ze was in eerste instantie een hele angstige kat toen ze bij me kwam. En met alles wat we samen mee hebben gemaakt heb ik haar zien groeien in haar zijn.
Nadat ik haar in heb laten slapen, wat telkens een hele nare ervaring is, had ik besloten om geen huisdieren meer in huis te halen. Ook met het gevoel dat ik dit soort intensiteit/intimiteit niet meer zal gaan ervaren........
Totdat ineens Xendi op mijn pad was gekomen en ik die intimiteit, nu met een hond, weer mocht ervaren.
Wat een therapeutische hond ben je geweest! Dank je wel.
Met deze ervaringen blijf ik ook weer die diepzeeduiker, misschien is het woord diep-zielen-duiker wel meer op zijn plaats en realiseer ik me dat het niet alleen de intimiteit met een dier is, die ik gemist heb. Het is ook op een heel diep niveau de intimiteit met me-zelf die ik intens gemist heb. Die was er onbewust wel en realiseer me nu dat ik die intimiteit met mezelf op een steeds dieper niveau bewuster wordt. Uiteraard met vallen en opstaan...... Regelmatig vlieg ik uit de bocht en ben ik het contact met me-zelf weer kwijt, wat heel duidelijk te voelen is. En toch....... vraag ik me af, is dat waar? Het is het de kunst om alles te blijven voelen, te accepteren, waar te nemen en ........ wat mij betreft niet te gaan vechten. Nou ik kan je zeggen: "Da's een hele klus om uit het gevecht te blijven!" 🤪
Â
Ik ben wel heel erg Dankbaar voor alle ervaringen die mens èn dier me hebben gegeven en hopelijk nog heel erg lang zullen blijven geven!
Â
Xendi & Anne
Â
Barricades
omverwerpend
op onderzoek naar
nieuwe terreinen
nieuwe mensen
ont-moetend
*
Eindeloos
bodemonderzoek
*
Verboden vruchten
ontdekkend
*
Verboden terreinen
onderzoekend
zich van geen gevaar
bewust
*
Dierbaren
in
verwarring en wan-hoop
achter- latend
*
Beschermd
door
onzichtbare engelen
*
Opgevangen door
zichtbare engelen
om de weg
naar huis
te vinden
*
Stapje voor stapje
in het
hier en nu
snuffelend
verder
stappend
onze neuzen
achterna
*
Â
2 augustus 2022
Reactie schrijven