Dag lief mens,
Voor mijn gevoel duurde de winter met veel 'binnen zijn' erg lang. Toch was er geen ruimte om buiten in de tuin wat te 'doen', wat ik best af en toe lastig vond. En met mij ook een ander
tuinmens, die zo verlangend zijn rozentuin zomer klaar wil maken.
Eindelijk zijn er dan wat droge en open dagen geweest, waardoor ik weer buiten kon spelen.....samen met Misty....
Gisteren heb ik weer heerlijk een stukje de tuin opgeruimd. De vlinderstruik teruggesnoeid en diverse ander gepruttel afgeknipt. Het ligt nu op stapels te wachten om door de hakselaar te halen en vervolgens weer terug geven aan de plek waar het verwijdert is, als mulchlaag.

Terwijl ik bezig ben en regelmatig ook om me heen kijk zie ik dat er best veel aan het instorten is. De oude insectenhotel staat weer op instorten..... Ga ik het nu weer oplappen?
Dan krijg ik het gevoel dat alles om me heen instort..... en tja na 23 jaar op deze mooie plek te hebben getuinierd is er al heel veel aan diverse planten gekomen en ook weer verdwenen. Toch
lijkt het alsof er meer zichtbaarheid is in wat er allemaal aan het veranderen is.
Zoals ik al eerder heb geschreven, de tuin is de spiegel van mijn ziel. Dat is me de laatste jaren wel steeds duidelijker en diep zichtbaar geworden.
Ook aan de heg is wat aan het veranderen.... stukken heg zijn dood gegaan en in de afgelopen dagen heb ik eindelijk de dode stukken er uit gezaagd. Het lijkt op het gebit van een kind die aan het wisselen is, was het commentaar. Ik schoot in de lach, tja dat is precies wat er aan de hand is. Mijn tuin is steeds meer aan het wisselen!
Ook de mollen helpen me bij de veranderingen in de tuin, door alles om te ploegen....en er zijn stukken van het tegelpad, gevaarlijk los gewoeld. Nu ben ik bezig geweest om een stuk tegelpad
opnieuw aan te pakken. De vraag kwam bij me op: "Ga ik weer een mooi strak pad maken?" Nee daar heb ik geen zin meer in, dus het werd een creatief en speels pad. Heerlijk om tegels kapot te slaan
en als puzzelstukjes rondom het slingerende tegelpad te leggen. Af en toe onder het toeziend oog van Misty, die regelmatig even in vliegende vaart door de tuin holt (of is het holdt ???)en dan
rustig zittend en kijkend wat ik aan het doen ben....
Ik moest ineens ook aan mijn moeder denken. Er werd over haar gezegd, in het verzorgingshuis, dat ze aan decorumverlies leed. Tja ik dus ook, alleen wel bewust gemaakt door de natuur om me
heen....
En het kon mam eigenlijk niets schelen hoe ze er bij liep, dat had ze al toen we naar school gebracht werden met een jas over haar nachthemd..... ze bleef keurig in de auto zitten, dat wel, dus
niemand kon het zien....
En toch hield ze er ook van om mooie kleren te dragen, die ze in een paar winkeltjes kocht waar ze zich fijn voelde!
Oké, dit was even een zijweg.....terug naar de tuin.....
Door al het onrustige gevoel zie ik ook dat er alweer zoveel schoonheid aan bloei is te zien. Het is er allebei. En het maakte me weer bewust dat ik soms weer moeite heb met al die
veranderingen...... Toch ook weer gek, want ieder moment verandert er wel wat 😂 Tijdens mijn wandelingen langs de Slinge geniet ik van deze plek. Het is iedere keer
anders en laatst met de zon......wouw wat een prachtig stukje natuur waar ik van mag genieten en het zonlicht zie spelen.
De eerste crocus zie ik al tevoorschijn komen en er zij al diverse Helleborussen omhoog aan het komen. Zo ook de eerste voorjaars cyclaampjes steken hun bloemen boven de grond.
Een en al beweging in de tuin van zichtbaar worden en weer verdwijnen, ik moet ineens lachen bij deze beweging ..... Herkenning 😂
Ik ben benieuwd of jullie dit ook herkennen.
Het is me ook weer bewust geworden dat er diverse emoties (emotie = beweging) komen en weer gaan.
......lichte en donkere....zo ook in ieder prachtig muziekstuk.
Iedere keer weer ben ik me bewust, dat de contrasten nodig zijn om zo een prachtige creatie te laten ontstaan, met diepgang.....
Ik ben dankbaar dat ik een stukje muziekstuk van het leven weer kan delen met jullie.
Heel veel liefs en heb het goed met de Liefde van en voor het Leven!

Reactie schrijven
Ria H (zondag, 08 juni 2025 19:27)
MC
QGeen holt...geen holt, maar hold. Lachen.
Och ja, zo was ik ook in jouw boek aan het stoeien.
Sommige Nederlands Niet Keurige uitingen wilde je perse laten staan.
Zie daar Anne.
R.H. (zondag, 08 juni 2025 20:36)
De stroming herken ik. Het nieuwe gaat een tijdje met het oude mee. Wauw.